نقش عوامل ارتباطکلامی در به کارگیری آرایههای بیانی
در کتابهای بلاغی، علم بیان «ایراد معنی واحد به طرق مختلف با تفاوت در وضوح و خفا» تعریف شده است. لازمۀ بلیغ بودن کلام، انتخاب این شیوههای گوناگون بیانی با توجه به شرایط و ویژگیهای عواملی است که در ساخت یک کلام نقش دارند. با توجه به اینکه متکلم، مخاطب، بافت موقعیتی و کلام از عوامل ایجاد ارتباط...
Gespeichert in:
| Veröffentlicht in: | Zabān va adab-i Fārsī (Online) Jg. 72; H. 239; S. 265 - 285 |
|---|---|
| 1. Verfasser: | |
| Format: | Journal Article |
| Sprache: | Avestisch |
| Veröffentlicht: |
University of Tabriz
01.09.2019
|
| Schlagworte: | |
| ISSN: | 2251-7979, 2676-6779 |
| Online-Zugang: | Volltext |
| Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
| Zusammenfassung: | در کتابهای بلاغی، علم بیان «ایراد معنی واحد به طرق مختلف با تفاوت در وضوح و خفا» تعریف شده است. لازمۀ بلیغ بودن کلام، انتخاب این شیوههای گوناگون بیانی با توجه به شرایط و ویژگیهای عواملی است که در ساخت یک کلام نقش دارند. با توجه به اینکه متکلم، مخاطب، بافت موقعیتی و کلام از عوامل ایجاد ارتباط کلامی است هماهنگ بودن ویژگیهای کلام با احوال آنها شرط بلاغت کلام خواهد بود. در این پژوهش سعی شده است نقش اقتضای حال این عوامل چهارگانه، در چگونگی و چرایی کاربرد مباحث مختلف علم بیان تبیین شود و ضرورت در نظر گرفتن این اقتضائات، هم در مرحلۀ بهکارگیری آرایههای بلاغی و هم در مرحلۀ شناخت آنها مشخص شود. احوال این عوامل در ساختار اقسام گوناگون تشبیهات، استعارهها و وجوه تمایز آنها نقش اساسی دارد. آفرینش کنایات نیز به شرایط بافت موقعیتی بستگی دارد و در شکلگیری و به کارگیری نمادها نیز مقتضیات ناشی از احوال این عوامل تأثیرگذار است |
|---|---|
| ISSN: | 2251-7979 2676-6779 |
| DOI: | 10.22034/perlit.2019.9279 |