THE CORRELATION BETWEEN THE TIME OF COMMITTING THE CRIME AND THE MOMENT OF THE END (COMPLETION) OF THE CRIME
This article explores the issue of determining the “moment of committing a criminal offense”, which is a substantial part of the principle of the operation of criminal law over time. This notion holds significant theoretical and practical importance, often giving rise to abundant legal disputes. The...
Gespeichert in:
| Veröffentlicht in: | State and Law Jg. 98; H. 1; S. 122 - 133 |
|---|---|
| 1. Verfasser: | |
| Format: | Journal Article |
| Sprache: | Englisch |
| Veröffentlicht: |
10.05.2024
|
| ISSN: | 1829-023X, 2738-2508 |
| Online-Zugang: | Volltext |
| Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
| Zusammenfassung: | This article explores the issue of determining the “moment of committing a criminal offense”, which is a substantial part of the principle of the operation of criminal law over time. This notion holds significant theoretical and practical importance, often giving rise to abundant legal disputes. The problem of the time of the commission of the criminal offence remains highly relevant and up-to-date, because the new Criminal and Criminal Procedure Codes of RA came into force on July 1, 2022, and the exact determination of the law to be applied to persons who committed a criminal act before that time is of crucial importance. Furthermore, the author concludes that in case of formal crimes, when the execution of the act itself is a completed crime, or in the case of material crimes, when between the criminal act and the occurrence of a dangerous consequence there is no time gap or it is trivial, then the time of the crime is the moment of the act itself. Nevertheless, when there is a time gap between the criminal offense and the occurrence of a dangerous consequence, and the person who committed the criminal act (action or inaction) upholds effective control over the occurrence of a dangerous consequence and can prevent it, then the time of committing the crime should be considered the moment of the occurrence of the dangerous consequence.
Այս հոդվածում ուսումնասիրվում է «հանցագործության կատարման պահի» որոշման հարցը, որը ժամանակի ընթացքում քրեական օրենքի գործողության սկզբունքի էական բաղադրատարրն է։ Այս ինստիտուտը տեսական և գործնական էական նշանակություն ունի՝ ինչը հաճախ հարուցում է բազմաթիվ իրավական վեճեր։ Հանցագործության կատարման ժամանակի խնդիրը շարունակում է մնալ խիստ արդիական, քանի որ ՀՀ քրեական և քրեական դատավարության նոր օրենսգրքերը ուժի մեջ են մտել 2022 թվականի հուլիսի 1-ից, ուստի մինչ այդ պահը հանցանք կատարած անձանց նկատմամբ կիրառվելիք օրենքի որոշումն ունի կարևոր նշանակություն: Այնուհետև, հեղինակը եզրակացնում է, որ ձևական հանցագործությունների դեպքում, երբ արարքի կատարումն ինքնին ավարտված հանցագործություն է, կամ նյութական հանցագործության դեպքում, երբ հանցավոր արարքի և վտանգավոր հետևանքի առաջացման միջև ժամանակային խզում չկա կամ այն չնչին է, ապա հանցագործության կատարման ժամանակը հենց արարքի կատարման պահն է։ Սակայն, երբ հանցագործության և վտանգավոր հետևանքի առաջացման միջև կա ժամանակային խզում, և հանցավոր արարքը (գործողություն կամ անգործություն) կատարած անձը արդյունավետ վերահսկողություն է պահպանում վտանգավոր հետևանքի առաջացման վրա և կարող է կանխել այն, ապա հանցագործության կատարման ժամանակը պետք է համարել վտանգավոր հետևանքի առաջացման պահը։
В данной статье рассматривается вопрос определения «момента совершения преступления», который является существенной составляющей принципа действия уголовного закона во времени. Этот институт имеет теоретическое и практическое значение, что часто вызывает множество правовых споров. Вопрос времени совершения преступления продолжает оставаться весьма актуальным, поскольку с 1 июля 2022 года вступили в силу новые Уголовный и Уголовно-процессуальный кодексы РА, поэтому большое значение имеет решение закона, который будет применяться к лицам, совершившим преступление до этого момента. Далее автор приходит к выводу, что в случае формальных преступлений, когда совершение деяния само по себе является законченном преступлением, или в случае материального преступления, когда между преступным деянием и наступлением опасного события нет временного промежутка, или оно незначительное, то временем совершения преступления является момент самого деяния. Однако когда между преступлением и наступлением опасного последствия существует временной разрыв и лицо, совершившее преступное деяние (действие или бездействие), сохраняет эффективный контроль над наступлением опасного последствия и может его предотвратить, то время совершения преступления следует считать момент наступления опасного последствия. |
|---|---|
| ISSN: | 1829-023X 2738-2508 |
| DOI: | 10.46991/SL/2024.98.122 |