In EDS ansehen

Zastosowanie art. 39 Kodeksu cywilnego w przypadku zbywania (alienacji) nieruchomości przez kościelne osoby prawne

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Titel: Zastosowanie art. 39 Kodeksu cywilnego w przypadku zbywania (alienacji) nieruchomości przez kościelne osoby prawne
Autoren: Krzysztof Grzesiowski
Quelle: Studia Prawnicze KUL, Iss 2 (2024)
Verlagsinformationen: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II, 2024.
Publikationsjahr: 2024
Schlagwörter: каноническое право, prawo cywilne, alienacja nieruchomości, alienation of real estate, гражданское право, kościelne osoby prawne, K1-7720, цивільне право, канонічне право, відчуження нерухомого майна, церковные юридические лица, Law in general. Comparative and uniform law. Jurisprudence, suspended ineffectiveness of a contract, bezskuteczność zawieszona umowy, приостановленная ничтожность договора, civil law, костельнi юридичні особи, prawo kanoniczne, canon law, призупиненa неефективність договору, church legal entities, отчуждение недвижимого имущества
Beschreibung: W artykule poddano analizie zagadnienie naruszenia zasad reprezentacji kościelnych osób prawnych wynikających z prawa kanonicznego i ich skutku dla zbywania (alienacji) nieruchomości. Celem prowadzonych rozważań było ustalenie zakresu zastosowania znowelizowanego art. 39 Kodeksu cywilnego do kościelnych osób prawnych. Problematyka zbywania nieruchomości przez kościelne osoby prawne z naruszeniem zasad reprezentacji wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego i dyskusji w doktrynie, ale większość wypowiedzi została sformułowana przed nowelizacją art. 39 K.c., którego zmieniona treść weszła w życie z dniem 1 marca 2019 r. Dlatego ponownie należało zastanowić się nad skutkami działania organów kościelnych osób prawnych z przekroczeniem umocowania wynikającego z prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego. Rozważania zawarte w artykule prowadzone były metodą dogmatycznoprawną. Przeprowadzona analiza wykazała, że znowelizowany art. 39 K.c. znajduje zastosowanie do kościelnych osób prawnych. Umowy dotyczące zbywania (alienacji) nieruchomości zawierane przez kościelne osoby prawne w przypadku naruszenia zakresu kompetencji organu oraz sposobu reprezentacji wynikających z prawa kanonicznego będą dotknięte sankcją bezskuteczności względnej na podstawie art. 39 K.c.
Publikationsart: Article
Dateibeschreibung: application/pdf
ISSN: 2719-4264
1897-7146
DOI: 10.31743/sp.16831
Zugangs-URL: https://doaj.org/article/eade3f769cd54bf09767a81d8130e171
https://hdl.handle.net/20.500.12153/7621
Rights: CC BY
URL: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl
Dokumentencode: edsair.doi.dedup.....dea6f33bcf7f1036e46bb95f2ed14f3e
Datenbank: OpenAIRE
Beschreibung
Abstract:W artykule poddano analizie zagadnienie naruszenia zasad reprezentacji kościelnych osób prawnych wynikających z prawa kanonicznego i ich skutku dla zbywania (alienacji) nieruchomości. Celem prowadzonych rozważań było ustalenie zakresu zastosowania znowelizowanego art. 39 Kodeksu cywilnego do kościelnych osób prawnych. Problematyka zbywania nieruchomości przez kościelne osoby prawne z naruszeniem zasad reprezentacji wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego i dyskusji w doktrynie, ale większość wypowiedzi została sformułowana przed nowelizacją art. 39 K.c., którego zmieniona treść weszła w życie z dniem 1 marca 2019 r. Dlatego ponownie należało zastanowić się nad skutkami działania organów kościelnych osób prawnych z przekroczeniem umocowania wynikającego z prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego. Rozważania zawarte w artykule prowadzone były metodą dogmatycznoprawną. Przeprowadzona analiza wykazała, że znowelizowany art. 39 K.c. znajduje zastosowanie do kościelnych osób prawnych. Umowy dotyczące zbywania (alienacji) nieruchomości zawierane przez kościelne osoby prawne w przypadku naruszenia zakresu kompetencji organu oraz sposobu reprezentacji wynikających z prawa kanonicznego będą dotknięte sankcją bezskuteczności względnej na podstawie art. 39 K.c.
ISSN:27194264
18977146
DOI:10.31743/sp.16831