The Notion of Absurdity in Albert Camus's "The Myth of Sisyphus"
The present research is an attempt to analyze "The Myth of Sisyphus" by Albert Camus on the stylistic and literary levels, giving a general notion about Camus' approach to absurdity. The original book is in French but the translation is too close both in style and vocabulary, conseque...
Gespeichert in:
| Veröffentlicht in: | Bulletin of Yerevan University B: Philology Jg. 16; H. 3 (48); S. 143 - 154 |
|---|---|
| Hauptverfasser: | , |
| Format: | Journal Article |
| Sprache: | Englisch |
| Veröffentlicht: |
06.11.2025
|
| ISSN: | 1829-457X, 2738-2575 |
| Online-Zugang: | Volltext |
| Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
| Zusammenfassung: | The present research is an attempt to analyze "The Myth of Sisyphus" by Albert Camus on the stylistic and literary levels, giving a general notion about Camus' approach to absurdity. The original book is in French but the translation is too close both in style and vocabulary, consequently making it possible to be a subject of analysis. First Camus explains what absurd means, how a person obtains it, and then represents some ways out of absurdity, which are suicide and leap of faith. The author rejects both of the attempts of making life meaningful, thus, giving his own solution to the problem, which is recognition. For Camus, the meaningful life lies in recognizing the following: life itself is meaningless and you are the one who can make it meaningful. At the end of the work Camus puts his theory into practice by representing Sisyphus, an absurd hero, who is the main character of the book.
Настоящее исследование представляет собой попытку стилистического и литературного анализа «Мифа о Сизифе» Альбера Камю, давая общее представление о подходе Камю к абсурду. Оригинальная книга написана на французском языке, но перевод слишком близок как по стилю, так и по лексике, что позволяет рассматривать его как предмет анализа. Сначала Камю объясняет, что такое абсурд, как человек его достигает, а затем описывает некоторые пути выхода из абсурда: самоубийство и прыжок веры. Автор отвергает обе попытки наполнить жизнь смыслом, предлагая собственное решение проблемы – осознание. Для Камю осмысленная жизнь заключается в осознании того, что сама жизнь бессмысленна, и именно ты можешь сделать её осмысленной. В конце произведения Камю претворяет свою теорию в жизнь, изображая Сизифа, абсурдного героя, главного героя книги.
Ներկայիս հետազոտությունը փորձ է վերլուծել Ալբեր Կամյուի «Սիզիփոսի առասպելը» ոճական և գրական մակարդակներում՝ տալով ընդհանուր պատկերացում Կամյուի աբսուրդի նկատմամբ մոտեցման մասին: Բնօրինակ գիրքը ֆրանսերեն է, բայց թարգմանությունը չափազանց մոտ է թե՛ ոճով, թե՛ բառապաշարով, հետևաբար հնարավորություն է տալիս այն դառնալ վերլուծության առարկա: Սկզբում Կամյուն բացատրում է, թե ինչ է նշանակում աբսուրդ, ինչպես է մարդը այն ձեռք բերում, ապա ներկայացնում է աբսուրդից դուրս գալու մի քանի եղանակներ՝ ինքնասպանություն և հավատքի ցատկ: Հեղինակը մերժում է կյանքը իմաստալից դարձնելու երկու փորձերն էլ՝ այդպիսով տալով խնդրին իր սեփական լուծումը, որը ճանաչումն է: Կամյուի համար իմաստալից կյանքը կայանում է հետևյալը ճանաչելու մեջ. կյանքն ինքնին անիմաստ է, և դու ես այն մեկը, ով կարող է այն իմաստալից դարձնել: Աշխատության վերջում Կամյուն իր տեսությունը կիրառում է՝ ներկայացնելով Սիզիփոսին՝ աբսուրդի հերոսին, որը գրքի գլխավոր հերոսն է: |
|---|---|
| ISSN: | 1829-457X 2738-2575 |
| DOI: | 10.46991/BYSU.B/2025.16.3.143 |