Correlation Between Self-Efficacy and Peer Communication in Adolescents with Craniofacial Defects: Korelacja między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją rówieśniczą u nastolatków z wadami twarzoczaszki
Saved in:
| Title: | Correlation Between Self-Efficacy and Peer Communication in Adolescents with Craniofacial Defects: Korelacja między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją rówieśniczą u nastolatków z wadami twarzoczaszki |
|---|---|
| Source: | Lubelski Rocznik Pedagogiczny. 44(3):207-224 |
| Publisher Information: | 2025. |
| Publication Year: | 2025 |
| Subject Terms: | adolescents with facial and craniofacial defects, młodzież z wadami twarzoczaszki, poczucie własnej skuteczności, komunikacja rówieśnicza, peer communication, self-efficacy |
| Description: | Introduction: The results of research on the psychosocial functioning of children and adolescents with facial and craniofacial defects indicate a generally complex situation of this group. Patients are rejected, discriminated against, have low self-esteem and low sense of self-worth. All this, in turn, leads to difficulties in undertaking and maintaining social interactions. Research Aim: The aim of the study is to identify the correlation between selected sociodemographic variables and self-efficacy among adolescents with facial and cranial malformations and their communication with peers. The research adopts two objectives. The first one is to identify the correlation between self-efficacy and peer communication in adolescents with craniofacial defects. The second one, in turn, is to assess the impact of selected sociodemographic variables on self-efficacy and peer communication in adolescents with facial and cranial defects. Research Method: The following tools are applied in the research: KompOs (the Personal Competence Scale adapted by Juczyński), SKAR (the Adolescent Peer Communication Scale by Napora) and a survey questionnaire. Results: Scores on the SKAR suggest that respondents showed slightly lower openness at the same time as perceiving greater difficulties in communication. In the conducted research, variables (age, gender, place of residence) do not significantly differentiate the overall sense of self-efficacy. No significant correlation was found between self-efficacy and communication between adolescents with facial and cranial deformities and their peers. Conclusion: The results of the analysis can provide a basis for designing future research in the area of communication of adolescents with facial and craniofacial defects in a peer group and their sense of self-efficacy. Research conducted to date in this area has shown positive results from the participation of people with this type of defect in interpersonal training. Wprowadzenie: Wyniki badań nad funkcjonowaniem psychospołecznym dzieci i młodzieży z wadami twarzy i czaszki wskazują na ogólnie złożoną sytuację tej grupy. Zazwyczaj osoby te, są odrzucane, dyskryminowane, mają niską samoocenę i niskie poczucie własnej wartości. Wszystko to prowadzi do trudności w podejmowaniu i utrzymywaniu interakcji społecznych. Cel badań: Przyjęto dwa cele badawcze: pierwszym jest identyfikacja zależności między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją rówieśniczą u nastolatków z wadami twarzoczaszki, a drugim jest określenie wpływu wybranych zmiennych socjodemograficznych na poczucie własnej skuteczności i komunikację z rówieśnikami nastolatków z wadami twarzy i czaszki. Metoda badań: W badaniu zastosowano następujące metody: KompOs (Skalę Kompetencji Osobistych w opracowaniu Juczyńskiego) i SKAR (Skalę Komunikacji Rówieśniczej Młodzieży Napory) oraz kwestionariusz własnej konstrukcji – ankietę. Wyniki: Wyniki w SKAR sugerują, że respondenci wykazali się nieznacznie niższą otwartością, jednocześnie odczuwając większe trudności w komunikacji. W przeprowadzonych badaniach zmienne (wiek, płeć, miejsce zamieszkania) nie różnicują istotnie ogólnego poczucia własnej skuteczności. Nie stwierdzono istotnych korelacji między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją między nastolatkami z defektami twarzy i czaszki a ich rówieśnikami . Wnioski: Zaprezentowane wyniki badań mogą stanowić podstawę do zaprojektowania przyszłych badań w zakresie komunikacji nastolatków z defektami twarzy i twarzoczaszki w grupie rówieśniczej i ich poczucia własnej skuteczności. Badania przeprowadzone dotychczas w tym obszarze wykazały pozytywne rezultaty uczestnictwa osób z tego typu defektem w treningu interpersonalnym. |
| Document Type: | Article |
| Language: | English |
| ISSN: | 0137-6136 |
| DOI: | 10.17951/lrp.2025.44.3.207-224 |
| Accession Number: | edsair.dris...02463..da7b79b966ff76ffddabea76bd4b9744 |
| Database: | OpenAIRE |
Nájsť tento článok vo Web of Science | Abstract: | Introduction: The results of research on the psychosocial functioning of children and adolescents with facial and craniofacial defects indicate a generally complex situation of this group. Patients are rejected, discriminated against, have low self-esteem and low sense of self-worth. All this, in turn, leads to difficulties in undertaking and maintaining social interactions. Research Aim: The aim of the study is to identify the correlation between selected sociodemographic variables and self-efficacy among adolescents with facial and cranial malformations and their communication with peers. The research adopts two objectives. The first one is to identify the correlation between self-efficacy and peer communication in adolescents with craniofacial defects. The second one, in turn, is to assess the impact of selected sociodemographic variables on self-efficacy and peer communication in adolescents with facial and cranial defects. Research Method: The following tools are applied in the research: KompOs (the Personal Competence Scale adapted by Juczyński), SKAR (the Adolescent Peer Communication Scale by Napora) and a survey questionnaire. Results: Scores on the SKAR suggest that respondents showed slightly lower openness at the same time as perceiving greater difficulties in communication. In the conducted research, variables (age, gender, place of residence) do not significantly differentiate the overall sense of self-efficacy. No significant correlation was found between self-efficacy and communication between adolescents with facial and cranial deformities and their peers. Conclusion: The results of the analysis can provide a basis for designing future research in the area of communication of adolescents with facial and craniofacial defects in a peer group and their sense of self-efficacy. Research conducted to date in this area has shown positive results from the participation of people with this type of defect in interpersonal training.<br />Wprowadzenie: Wyniki badań nad funkcjonowaniem psychospołecznym dzieci i młodzieży z wadami twarzy i czaszki wskazują na ogólnie złożoną sytuację tej grupy. Zazwyczaj osoby te, są odrzucane, dyskryminowane, mają niską samoocenę i niskie poczucie własnej wartości. Wszystko to prowadzi do trudności w podejmowaniu i utrzymywaniu interakcji społecznych. Cel badań: Przyjęto dwa cele badawcze: pierwszym jest identyfikacja zależności między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją rówieśniczą u nastolatków z wadami twarzoczaszki, a drugim jest określenie wpływu wybranych zmiennych socjodemograficznych na poczucie własnej skuteczności i komunikację z rówieśnikami nastolatków z wadami twarzy i czaszki. Metoda badań: W badaniu zastosowano następujące metody: KompOs (Skalę Kompetencji Osobistych w opracowaniu Juczyńskiego) i SKAR (Skalę Komunikacji Rówieśniczej Młodzieży Napory) oraz kwestionariusz własnej konstrukcji – ankietę. Wyniki: Wyniki w SKAR sugerują, że respondenci wykazali się nieznacznie niższą otwartością, jednocześnie odczuwając większe trudności w komunikacji. W przeprowadzonych badaniach zmienne (wiek, płeć, miejsce zamieszkania) nie różnicują istotnie ogólnego poczucia własnej skuteczności. Nie stwierdzono istotnych korelacji między poczuciem własnej skuteczności a komunikacją między nastolatkami z defektami twarzy i czaszki a ich rówieśnikami . Wnioski: Zaprezentowane wyniki badań mogą stanowić podstawę do zaprojektowania przyszłych badań w zakresie komunikacji nastolatków z defektami twarzy i twarzoczaszki w grupie rówieśniczej i ich poczucia własnej skuteczności. Badania przeprowadzone dotychczas w tym obszarze wykazały pozytywne rezultaty uczestnictwa osób z tego typu defektem w treningu interpersonalnym. |
|---|---|
| ISSN: | 01376136 |
| DOI: | 10.17951/lrp.2025.44.3.207-224 |